Theezakje geld voor
sociaal plan Uniport
Respectloos, zo omschrijft or-voorzitter Wim van Gijlswijk van Uniport de onderhandelingen over het sociaal plan. “De directie scheept ons af met een theezakje geld, een aalmoes. Dat hebben alle loyale Uniporters niet verdiend.”
Half december kwamen werknemers van Uniport in actie tegen de bedrijfssluiting. Met langzaamaanacties en een tocht naar RST en Steinweg, waar de poort geblokkeerd werd, uitten zo’n 150 man hun woede over de bedrijfssluiting. En over het feit dat moederbedrijf Steinweg hen in de kou laat staan, de hand op de knip houdt. Collega-havenwerkers van ILS, MMS, APM en ECT waren solidair. Nu de onderhandelingen over een sociaal plan niet tot weinig leiden, worden hardere acties niet uitgesloten.
Op 31 maart 2020 gaat de poort van containeroverslagbedrijf Uniport definitief dicht. Steinweg trekt de stekker eruit, omdat het niet langer de tekorten wil aanvullen. De onderhandelingen over een sociaal plan voor de 195 werknemers hebben tot nu toe nauwelijks iets opgeleverd. “Het zijn geen onderhandelingen”, zegt Wim van Gijlswijk van de onderhandelingsdelegatie. “De Uniportdirectie zet de hakken in het zand en laat zich door Steinweg naar de onderhandelingstafel sturen met een theezakje geld, waar geen fatsoenlijk sociaal plan van te bekostigen is. Steinweg maakt jaarlijks tientallen miljoenen winst en beschikt over een eigen vermogen waar een paard de hik van krijgt. Het is respectloos richting het personeel. Er zal toch echt een juten zak op tafel moeten komen.”
Veel te mager
Verder dan de herplaatsing van vijftig Uniporters bij ‘Steinweg-locaties’ en zeventien bij RST zijn de afspraken nog niet gekomen. Uniport wil bovendien geen garanties geven over compensatie van loon, toeslagen en pensioenopbouwloon voor Uniporters die bij Steinweg gaan werken. FNV Havens eist 100 procent compensatie, om te zorgen dat mensen er niet enorm in loon en arbeidsvoorwaarden op achteruit gaan.
De transitievergoeding is vastgesteld op een vermenigvuldigingsfactor 1.7. Voor oudere werknemers wordt gedacht aan suppletie op de WW. Van Gijlswijk: “Dit is veel te mager om Uniport een sociale landing te laten maken. Dit verwacht je niet van een moederbedrijf dat altijd heeft gezegd zich verantwoordelijk te voelen voor zijn werknemers.”
Niet geanticipeerd
Net als veel van zijn collega’s stemt het Van Gijlswijk bitter dat deze situatie voorkomen had kunnen worden. “We hebben samen met FNV Havens al zó lang gewaarschuwd dat Uniport moest innoveren en op ontwikkelingen in ladingstromen richting Maasvlakte II moest inspelen. Er is niet geanticipeerd op automatisering en schaalvergroting. De komst van de Tweede Maasvlakte, waar nu dus inderdaad incourante schepen worden behandeld die voorheen bij Uniport kwamen, had een wake up call moeten zijn. Er had een nieuwe, moderne terminal in de Hartelhaven moeten worden gebouwd. In 2013 lag er zelfs een integratieplan van Uniport en RST om structurele inhuur en (duur) overwerk terug te dringen. Ook daar is niets meegedaan. Bovendien weigerde Uniport zich aan te sluiten bij het akkoord voor de containersector. De verwachte overcompleetheid gold niet voor Uniport en RST, zo verklaarde onze directie.”
Om zeep geholpen
“Willens en wetens is een mooi bedrijf om zeep geholpen”, onderstreept Van Gijlswijk. “Waarom? Het zou me niet verbazen als Steinweg gewoon pier 5, 6 en 7 in huur wilde houden. En er straks andere overslagactiviteiten ontwikkelt. Het is schandalig dat een schatrijk concern het bedrijfsrisico, wat Uniport was geworden, afwentelt op de maatschappij door vele werknemers in de WW te dumpen.” Tijdens de laatste onderhandelingsronde op 16 december hield Uniport vol dat niet bekend is wat er straks met het terminalterrein zal gebeuren. Vreemd, vindt Van Gijlswijk. “We hebben berekend dat de er € 20.000 per dag aan huur wordt betaald, minimaal 7 miljoen op jaarbasis. Als Steinweg de huur opzegt, komt er dus een aardig bedrag vrij voor een verbetering van het sociaal plan. En wanneer Steinweg het terrein aanhoudt, zullen er vast activiteiten plaatsvinden waar werknemers van Uniport hun geld mee zouden kunnen verdienen. De directie zegt echter pas over de toekomst van het terrein te beslissen als het sociaal plan rond is. We gaan als FNV Havens onderzoeken of er plannen zijn RST-activiteiten naar het terrein te verplaatsen.”
Wim van Gijlswijk (63) heeft het eerder meegemaakt. De eerste twintig jaar van zijn havenloopbaan werkte hij voor havenpool SHB, in de Amsterdamse haven. Die ging failliet. De laatste twintig jaar werkte hij vooral op de (brug)kraan en als controleur bij Uniport. In juni 2020, als de werkgelegenheidsgarantie afloopt, zal hij waarschijnlijk gedwongen uit de haven vertrekken. “Ik had graag mijn pensioen gehaald bij Uniport. Ik hoef niet eerder weg om thuis op de bank te zitten. En met mij vele anderen.”